ارتباط بین احساس خودسودمندی ، مهارت های کنارآمدن و عملکرد بازیکنان نخبه تنیس روی میز

هدف از پژوهش حاضر ، بررسی ارتباط بین احساس خودسودمندی ، مهارت های کنار آمدن و عملکرد بازیکنان نخبه تنیس روی میز بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه بازیکنان مرد تنیس روی میز ، شرکت کننده در مسابقات بین المللی نوجوانان و جوانان (جام فجر) در سال 1390 بود .نمونه آماری این پژوهش شامل 32 بازیکن 15 تا 18 سال ایرانی شرکت کننده در این مسابقات بود. بدین منظور تعداد 32 پرسشنامه احساس خودسودمندی در تنیس روی میز و پرسشنامه مهارت های کنار آمدن اسمیت وهمکاران (acsi-28)در اختیار شرکت کنندگان قرار گرفت . عملکرد شرکت کنندگان با امتیاز گذاری نتایج بدست آمده در مسابقات محاسبه گردید ..روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی بود که از معادلات برآوردی (رگرسیون) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد بین احساس خود سودمندی و عملکرد بازیکنان تنیس روی میز ارتباط مثبت و معنی داری وجود دارد و احساس خودسومندی پیش بینی کننده عملکرد بازیکنان نخبه تنیس روی میز میباشد و همچنین بین مهارت های کنارآمدن و احساس خودسودمندی ، مهارت های کنار آمدن و عملکرد شرکت کنندگان ارتباط معنی داری یافت نگردید. براساس یافته های این تحقیق ، میتوان بخشی از عملکرد ورزشکاران تنیس روی میز را از طریق احساس خودسودمندی پیش بینی نمود.